Kim jesteśmy
Współpraca
Programy
Konkursy
Baza wiedzy
Zadaniem GRI jest rozpowszechnianie na całym świecie wytycznych dotyczących tzw. Sustainability Reports, czyli raportów odnoszących się do zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw, rządów i organizacji pozarządowych. Głównym celem GRI jest stworzenie międzynarodowych standardów raportowania dobrowolnie wykorzystywanych w sprawozdawczości w zakresie sfery ekonomicznej, środowiskowej i socjalnej. Inicjatywa ta ma również na celu wspieranie przejrzystości w działalności gospodarczej poprzez podnoszenie jakości raportów.
Szkic wytycznych GRI dotyczących raportowania (GRI’s Sustainability Reporting Guidelines) opublikowano w marcu roku 1999. W latach 1999-2000 przeprowadzono fazę pilotażową, w której przetestowano 21 przedsiębiorstw w kontekście wprowadzanych wytycznych. Wyniki były komentowane przez wielu przedstawicieli przedsiębiorstw, jak również przez ekspertów niezwiązanych z przedsiębiorstwami. W roku 2004 zostały przedstawione najnowsze wyniki pracy w postaci wytycznych „G3” („G3” Guidelines).
Inicjatywa GRI oparta jest na zasadach i praktykach promujących rzetelną sprawozdawczość i stosowanie się do wytycznych. Wytyczne te przeznaczone są dla organizacji, które chcą przedstawiać raporty dotyczące gospodarczych, ekologicznych lub społecznych aspektów ich działalności, produktów, czy usług. Zagadnienia, które muszą być uwzględnione w sprawozdaniu to:
Wskaźniki w ramach GRI obejmują następujące kategorie:
Budowanie raportu zgodnie z wytycznymi GRI powinno uwzględniać szereg zasad:
Zasada przejrzystości – jasne przedstawienie procesów, operacji oraz odbioru raportu, konieczne dla podniesienia jego wiarygodności.
Zasada włączenia – organizacja, która chce tworzyć raport powinna, celem poprawienia jego jakości, włączyć do procesu również swoich interesariuszy.
Możliwość kontroli – dane i informacje powinny zostać zebrane, przeanalizowane i upublicznione w taki sposób, by możliwość wewnętrznym lub zewnętrznym audytorom sprawdzenie ich rzetelności.
Zasada zrozumiałości – wszystkie istotne dla odbiorców informacje, które umożliwiają ocenę organizacji pod kątem jej zrównoważonego rozwoju powinny mieć formę spójnego raportu, który dotyczy zadanych obszarów działalności oraz określonych ram czasowych.
Zasada stosowności – oznacza stopień znaczenia nadanego konkretnym aspektom, czynnikom czy informacjom. Przedstawia ona poziom, od którego informacja staje się na tyle istotna, że należy wykorzystać ją w raporcie.
Zasada kontekstu zrównoważonego rozwoju – przy tworzeniu raportu organizacja powinna przedstawiać swoje osiągnięcia w szerszym kontekście ekologicznym i społecznym, celem zwiększenia zrozumiałości przytaczanych informacji.
Zasada dokładności – dotyczy osiągnięcia konkretnego stopnia dokładności informacji zawartych w raporcie. Celem tej zasady jest obniżenie ilości błędów w taki sposób, żeby odbiorca raportu mógł podejmować decyzje wiedząc, że otrzymane informacje są wiarygodne.
Zasada neutralności – raporty nie mogą być wybiórcze w przedstawianiu informacji, powinny one stanowić możliwie dobrze wyważoną ocenę osiągnięć przedsiębiorstwa.
Zasada porównywalności – raz wybrane granice i obszary raportu powinny być stałe. Wymaga się również, żeby organizacja przedstawiająca raport informowała o wszystkich zmianach zachodzących w tworzeniu raportu.
Zasada klarowności – informacje powinny być podane w takiej formie, która umożliwi ich udostępnienie możliwie najliczniejszej grupie interesariuszy, a jednocześnie zachowa odpowiedni stopień dokładności przekazywanych informacji.
Zasada aktualności – raporty powinny być przedstawiane systematycznie w ten sposób, aby były one dopasowane do potrzeb odbiorców oraz uwzględniały charakter zawartych informacji.
Wielonarodowe firmy w coraz większym stopniu korzystają z wytycznych GRI, inicjując działania w zakresie odpowiedzialności społecznej albo sprawozdawczości dotyczącej zrównoważonego rozwoju. Potencjalnie wytyczne te mogą stanowić nieoficjalną, międzynarodową normę w zakresie sprawozdawczości przedsiębiorstw. Biura badania inwestycji trwałych coraz częściej je wykorzystują, typując firmy, w które warto inwestować.
Coraz więcej organizacji powołuje się w swoich raportach na wytyczne GRI. Liczba ta jest ważnym świadectwem rozwoju GRI, dowodem ciągłego zainteresowania wytycznymi i przyswajania ich na całym świecie. Ostatnio ICFTU – ogólnoświatowe federacje związków zawodowych – oraz TUAC zaangażowały się w działania GRI. Według przedstawiciela Związkowego Komitetu Doradczego przy OECD federacje te są świadome, że wytyczne GRI stają się de facto standardem przemysłowym w zakresie sprawozdawczości niefinansowej.