Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn wyjaśnia pojęcie przemocy ekonomicznej

EIGE opublikowało analizę tematyczną dotyczącą przemocy ekonomicznej na tle płciowym. Autorzy publikacji wyjaśniają, czym jest ta forma przemocy, w jaki sposób się objawia, i jak jej przeciwdziałać.

Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn udostępnił nową publikację poświęconą przemocy ekonomicznej wśród kobiet. Organizacja definiuje problem jako każde działanie lub zachowanie, które powoduje ekonomiczną szkodę jednostki. Takie postępowanie wyrasta z nierówności płci i tradycyjnych ról płciowych, przez co często występuje w bliskich relacjach pomiędzy kobietą a mężczyzną – dowiadujemy się z analizy.

Instytut wyróżnia trzy rodzaje przemocy ekonomicznej:

• kontrolę ekonomiczna,
• wyzysk ekonomiczny,
• sabotaż ekonomiczny.

Pierwsza z nich polega na utrudnianiu drugiej osobie dostępu do środków finansowych, kontrolowaniu jej wydatków lub zapobieganiu kontaktom osoby z bankiem, chociażby w sytuacji, gdy trzeba założyć konto bankowe. Kolejna opiera się na pozbawianiu środków, które może przybrać postać przywłaszczenia cudzych pieniędzy lub własności prywatnej, albo założenia konta w oparciu o nie swoje dane. Ostatnim sposobem, na który wskazuje Instytut, jest utrudnianie drugiej osobie podejmowania działalności zawodowej czy też niewywiązywanie się z obowiązków rodzicielskich.

Osoby wykluczane w procesie podejmowania codziennych decyzji finansowych są bardziej narażone na zadłużenie i kryzys bezdomności. Mogą napotkać też problem w zakresie dostępu do świadczeń zdrowotnych, co istotne z powodu podatności na kryzysy psychiczne, wynikającej z trudnej sytuacji życiowej.

Sposoby na przeciwdziałanie takim sytuacjom to – między innymi – wdrożenie środków zapobiegawczych, w tym systemu monitoringu praw, przez państwa członkowskie, czy zaostrzenie środków karnych w stosunku do sprawców przemocy, a także dogłębna analiza danych w obszarze przemocy ekonomicznej na tle płciowym, dokonywanej zgodnie ze standardami EIGE. Ponadto wskazuje się na rolę unijnego regulatora, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby wdrożenia dyrektywy uzupełniającej Konwencję Stambulską o każdą formę przemocy wobec kobiet oraz przemocy domowej.

Cały raport dostępny tutaj»