Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (z ang. United Nations Framework Convention on Climate Change)

Konwencja przyjęta podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w Brazylii w 1992 r. Weszła w życie po ratyfikowaniu jej przez 50 państw, 21 marca 1994 r. Obejmuje obecnie 197 Stron (196 państw i 1 regionalna organizacja integracji gospodarczej).

Celem Konwencji jest określenie założeń międzynarodowej współpracy dotyczącej ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Początkowo Konwencja nie zwierała wiążących nakazów dotyczących ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, zostały one ustanowione dopiero w protokołach. Pierwszym narzędziem przyjętym w celu implementacji założeń Konwencji jest podpisany w 1997 r. Protokół z Kioto, drugim – ogłoszone w 2015 roku Porozumienie Paryskie.

Realizację postanowień konwencji koordynuje Sekretariat UNFCCC, którego siedziba mieści się w Bonn. Obecnie (od 2022 r.) sekretarzem UNFCCC jest reprezentant Grenady – Simon Stiell. Wcześniej tę funkcję piastowała Meksykanka Patricia Espinosa Cantellano.