Kim jesteśmy
Współpraca
Programy
Konkursy
Baza wiedzy
Zarządzanie relacjami z interesariuszami, a więc z każdym, kto ma wpływ na firmę lub na kogo ona oddziałuje, jest warunkiem pomyślnego rozwoju biznesu. Rozumieją to działy sprzedaży i marketingu; opierając się na badaniach, starają się dotrzeć do potrzeb anonimowych klientów. Kwestie budowania zaufania są elementem wielu norm i wytycznych dotyczących CSR. Odwołanie do tego, by organizacja brała pod uwagę oczekiwania interesariuszy, jest zawarte w definicji ISO 26000. Zarządzanie relacjami z interesariuszami to kluczowy element odpowiedzialnego biznesu przynoszący szereg korzyści wszystkim stronom, od minimalizowania ryzyka po pomysły na innowacje i rozwój partnerstw międzysektorowych.
Dziwić więc może, że systemowe podejście do tych kwestii ma w CSR dość krótką historię. Pierwszy standard rodziny Norm AA 1000 dedykowanych budowaniu relacji, prowadzeniu dialogu i angażowaniu interesariuszy opracowano pod koniec XX wieku, by w 2005 roku ogłosić zasady angażowania interesariuszy, a trzy lata później standard AA1000APS – AccountAbility Principles, definiujący podstawowe zasady odpowiedzialności organizacji.
Co ciekawe, już w 2003 roku oddział BAT przeprowadził pierwszą sesję dialogową w Polsce, uznając, że jest to praktyczne narzędzie zarządzania relacjami z interesariuszami. Było to wówczas rzadkością, nie tylko w naszym kraju. Polskie wersje standardów AA opublikowano w 2011 roku, dzięki współpracy Grupy TP (obecnie Orange Polska) i CSRInfo z think-tankiem AccountAbility. Kolejno, systemowy dialog z interesariuszami rozpoczęli Provident i Grupa Żywiec.
W badaniu realizowanym pod koniec 2011 roku przez PARP na grupie 850 przedsiębiorców tylko 2% respondentów zadeklarowało, że ich firmy organizują sesje dialogowe. Niemniej dialog staje się coraz częściej elementem procesu raportowania pozafinansowego.
Czy firmy w pełni wykorzystują ten potencjał, czy jest on elementem zarządzania biznesem? Warto tu zauważyć aktywność branży wydobywczej w okresie tzw. boomu łupkowego, w latach 2011–2012. Konieczne było monitorowanie ryzyka, przede wszystkim w kontekście relacji ze społecznościami lokalnymi. Polskie firmy podjęły duży wysiłek systemowego budowania relacji z kluczowymi grupami interesariuszy, dzięki czemu mogły realizować procesy inwestycyjne. To z kolei dość dobrze potwierdza starą prawdę, że zmieniamy się najszybciej wówczas, kiedy to konieczne.
Działając w niejednolitym otoczeniu z wieloma grupami interesariuszy firmy starają się budować z nimi pozytywne relacje w oparciu o dialog oraz wysłuchanie ich potrzeb i oczekiwań. Takie podejście charakteryzuje PGNiG, która rozpoczęła szeroko zakrojony dialog społeczny z mieszkańcami, administracją publiczną i organizacjami pozarządowymi, chcąc wyjaśnić mechanizm działania prac poszukiwawczo-wydobywczych. Godzenie sprzecznych czasem interesów, potrzeb i oczekiwań z własnymi celami i planami oraz aktywne podejście do zarządzania sferą relacji to wyraz dojrzałości społecznej. Jedną z korzyści osiąganych dzięki postawie otwartości w biznesie jest brak konfliktów społecznych lub szybsze ich rozwiązywanie. Zarządzanie relacjami z interesariuszami jest punktem odniesienia dla firm społecznie odpowiedzialnych do tego, jak budować swoją obecność nie tylko w lokalnej społeczności, ale i w całym otoczeniu społecznym.
Współpraca z lokalną społecznością, w tym uwzględnianie głosu mieszkańców w planach inwestycyjnych, to zasada przedsiębiorstwa Polskie LNG. Punktem wyjścia do zainicjowania i prowadzenia dialogu była świadomość wpływu nowej inwestycji infrastrukturalnej na życie pobliskich mieszkańców. Zdolność do nawiązania relacji i chęć budowania porozumienia za pośrednictwem otwartej komunikacji pozwolą na poznanie kluczowych interesariuszy i dadzą możliwość podejmowania decyzji lepiej dostosowanych do oczekiwań społecznych. Przedsiębiorstwo stwarza w ten sposób okazję do wzięcia odpowiedzialności za dany region, będąc godnym zaufania partnerem, który nie tylko komunikuje o swoich planach, ale też je współtworzy z zainteresowanymi stronami. Firmy uczą się dopiero postawy współpracującej i reorganizują swój sposób zarządzania w kierunku partycypacji, widząc w tym konkretne korzyści biznesowe i wizerunkowe.
Więcej informacji i komentarze eksperckie do artykułu znajdują się w naszej jubileuszowej publikacji „Biznes, który zmienia świat”
Prezeska Forum Odpowiedzialnego Biznesu, na stanowisku Dyrektorki Generalnej od października 2014 roku. Od końca 2015 roku odpowiada także za koordynację polskiej Karty Różnorodności i współpracę z Platformą Diversity Charters przy Komisji Europejskiej.
Ekspertka w zakresie komunikacji i CSR, coach ICC. Doświadczenie zawodowe zdobywała w dużych grupach kapitałowych, w branży finansowo-ubezpieczeniowej oraz w sektorze energetycznym m.in. jako menedżerka/dyrektorka ds. komunikacji korporacyjnej, pełnomocniczka Zarządu ds. Strategii Zrównoważonego Rozwoju i Odpowiedzialnego Biznesu, szefowa zespołu dialogu ze społecznościami lokalnymi, członkini zarządu korporacyjnej fundacji.
Na co dzień koordynuje program Karta Różnorodności i zarządza Zespołem FOB, uczestnicząc w kształtowaniu wszystkich projektów i programów Forum w wyjątkowym gronie kreatywnych indywidualistów, doskonałych również w pracy zespołowej.
Absolwentka polonistyki UW, studiów podyplomowych dotyczących PR, marketingu i CSR w Polsce i za granicą m.in. na Uniwersytecie w Genewie i na Uniwersytecie w Cambridge.
Prywatnie, nie wyobraża sobie życia bez przyjaciół i czytania.