Artykuł ekspercki

Świat bez ubóstwa. Czas na przedsiębiorstwo społeczne

1 czerwca 2011

W książce „Świat bez ubóstwa. Czas na przedsiębiorstwo społeczne” Muhammad Yunus przedstawia swoją wizję nowej formy działalności gospodarczej, w której zyski osiągane z biznesu służą realizacji potrzeb społecznych.

Książka ta to opowieść o rozwoju i sukcesach przedsięwzięć podejmowanych przez Muhammada Yunusa na rzecz walki z ubóstwem i wykluczeniem, niedożywieniem, zanieczyszczeniem środowiska naturalnego, brakiem dostępu do służby zdrowia czy szkolnictwa. Dotychczas powstało kilkadziesiąt takich przedsiębiorstw społecznych – na wszystkich kontynentach – i każdego roku powstają nowe, we współpracy z biznesem (np. Danone, Crédit Agricole, BASF, Intel, Veolia) i administracją publiczną.

Świat Noblisty przedstawiony w książce to wiele kreatywnych przykładów działalności i form współpracy, które wykorzystują zdobycze nowoczesnej techniki i wiedzy ekonomicznej z pożytkiem dla najuboższych. Pionierskie przykłady kapitalizmu, który służy ludziom.

Książka ukazała się w 2007 roku w Stanach Zjednoczonych, po otrzymaniu przez Muhammada Yunusa oraz Grameen Bank Pokojowej Nagrody Nobla. Obejmuje treść przemówienia wygłoszonego na uroczystości wręczenia nagrody (© 2006 by The Nobel Foundation).

Polskie wydanie jest poprzedzone Przesłaniem Prezydenta Lecha Wałęsy, jedynego żyjącego laureata Pokojowej Nagrody Nobla w Polsce. Przedmowę napisał pan Władysław Kosiniak-Kamysz, Minister Pracy i Polityki Społecznej.

O autorze

Muhammad Yunus jest laureatem Pokojowej Nagrody Nobla w 2006 roku, twórca pojęcia mikrokredytu, nazywany Bankierem Ubogich. Kierowany przekonaniem, iż prawo do kredytu stanowi jedno z podstawowych praw człowieka, w 1983 roku założył w Bangladeszu Grameen Bank. Jego celem było zapewnienie ludziom żyjącym w chronicznym ubóstwie szansy na poprawę bytu dzięki dostępowi do skromnych pożyczek i przyswojeniu sobie podstawowych zasad ekonomii w celu podjęcia działalności gospodarczej.

Urodzony 28 czerwca 1940 roku we wsi w pobliżu miasta portowego Chittagong. Studiował ekonomię na uniwersytecie w stołecznej Dhace, a po uzyskaniu stypendium Fullbrighta na Uniwersytecie Vanderbilta w USA, gdzie w 1969 roku uzyskał stopień doktora. Po trzech latach pracy jako adiunkt ekonomii na Uniwersytecie Stanowym Middle Tennessee powrócił do Bangladeszu, by objąć katedrę ekonomii na uniwersytecie w Chittagong.

W obliczu powszechnego głodu panującego w Bangladeszu wskutek klęski żywiołowej w 1976 roku, rozpoczął udzielanie niewielkich kwot pożyczek pozbawionym środków do życia mieszkankom bangladeskiej wsi wyplatającym bambusowe koszyki i stołki. Zainspirowany powodzeniem pierwszego projektu i kolejnych, na coraz większą skalę, w 1983 roku założył w Bangladeszu Grameen Bank.

Z nominacji Sekretarza Generalnego ONZ był członkiem Międzynarodowej Grupy Doradczej IV Konferencji Kobiet. Działał w Światowej Komisji do spraw Zdrowia Kobiet, w Radzie Doradczej do spraw Zrównoważonego Rozwoju Gospodarczego, w Grupie ONZ do spraw Kobiet i Finansów.

Źródło: ConCorda

Autorzy