Kim jesteśmy
Współpraca
Programy
Konkursy
Baza wiedzy
Po katastrofie w fabryce odzieżowej w Bangladeszu świat oburzył się na tamtejsze warunki pracy. Obłudnie i na krótko. Ważne, że na Dalekim Wschodzie jest tanio. Korzystają z tego również polskie firmy.
“Drowning in Oil”* (Loren C. Steffy) nie jest książką o społecznej odpowiedzialności biznesu. Wręcz przeciwnie – to książka o nieodpowiedzialności i dążeniu do zysku za wszelką cenę.
Wśród wielu firm można spotkać opinię, że nie ma jednoznacznych dowodów na to, że uwzględnianie czynników środowiskowych, społecznych i związanych z ładem korporacyjnym (ang. environmental, social, governance; w skrócie ESG) przekłada się na wzrost wartości spółki. Konsekwentnie, wielu inwestorów, którym przedstawia się ideę zrównoważonego i odpowiedzialnego inwestowania (ang. sustainable and responsible investment; w skrócie SRI), wyraża obawę o opłacalność związanych z tym strategii, wprowadzających dodatkowe zmienne do modeli finansowych, używanych przez nich od lat.
„XXI wiek ma być okresem w historii świata charakteryzującym się ogólnym niedoborem czystego powietrza i wody, malejącymi zasobami ropy i brakiem ziemi pod uprawy żywności. W konsekwencji odpowiedzialność społeczna i zrównoważony rozwój są jednymi z istotnych wyzwań współczesnej cywilizacji i nie mogą być obojętne dla uczestników rynków finansowych”.
Opisana w publikacji „Inwestowanie dla zysku i korzyści społecznych” metoda HIP (Human Impact + Profit; efekt ludzki + zysk) jest fundamentem nowego sposobu inwestowania, który zakłada dążenie do pomnażania zysków na drodze budowy lepszego świata.
Działalność biznesowa nie odbywa się w próżni, dlatego w różnorodny sposób oddziałuje na otoczenie, m.in. biznesowe, przyrodnicze czy na społeczności lokalne. W niniejszym artykule skupiamy się na podejściu firm do szczególnego interesariusza, jakim jest środowisko naturalne. Szczególnego, ponieważ nie może samo siebie bronić czy przemawiać we własnym imieniu.
1 lutego 2012 r. w warszawskiej klubokawiarni Resort odbyła się debata pt. „Zrównoważony design i architektura” zorganizowana przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
Koncepcja odpowiedzialnego inwestowania polega na uwzględnianiu aspektów związanych ze środowiskiem, społeczeństwem i ładem korporacyjnym w całym procesie podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz w praktykach właścicielskich. Nie chodzi o filantropię, czy też rezygnowanie z maksymalizowania stopy zwrotu na rzecz społeczno – środowiskowego pożytku.
Społeczny i ekologiczny wymiar decyzji konsumenckich, jeszcze niedawno niemal w Polsce niedostrzegany, powoli zaczyna być elementem publicznej debaty. Coraz więcej instytucji angażuje się w kampanie promujące postawy ekologiczne, ale do publicznej świadomości zaczynają przebijać się także kwestie społeczne, związane np. z łamaniem praw pracowniczych czy wyzyskiem producentów z krajów globalnego Południa.
W jakiej mierze odpowiedzialność za drugiego człowieka jest odpowiedzialnością ekologiczną? Odpowiedzialność w kwestiach ekologicznych jest związana nie tylko z odpowiedzialnością za działania, ale za skutki działań. Filozof Roman Ingarden twierdził, że gdyby odpowiedzialność istniała tylko w chwili dokonania czynu, była by jakoś bezsensowna, zapewne miał na myśli przewidywanie skutków działań.